Όπως έχω γράψει και σε άλλα forums, αποφάσισα να κάνω τη μετατροπή στην Ιταλία (στο Bari) με τοποθέτηση του συστήματος LPi της vialle που είναι ειδικά μελετημένο για τον τύπο του αυτοκινήτου μου (Ford S-MAX 2.5T) και επιπλέον φαίνεται οτι καλύπτει πλήρως και κάποιες πρόσθετες βελτιώσεις που έχω ήδη κάνει (πρόγραμμα bluefin stage 1, intercooler, φίλτρο αέρα, downpipe και πλήρες σύστημα εξάτμισης της milltek) με εκτιμώμενη απόδοση γύρω στα 270 άλογα.
Πριν πάω στην Ιταλία, διαμόρφωσα στο χώρο του πορτμπαγκάζ το πίσω ντουλαπάκι (που είναι σε μέγεθος όσο περίπου μισή ρεζέρβα) έτσι ώστε να χωρά η 55λιτρη κυλινδρική δεξαμενή ακριβώς στο μήκος και τουλάχιστον στο μισό ύψος (κάπου 20 εκ. από τα 36 που είναι συνολικά η διαμέτρός της). Έτσι ο χώρος που καταλαμβάνει από το πορτμπαγκάζ είναι πολύ λιγότερος από το συνηθισμένο για τέτοιου είδους εγκαταστάσεις. Το S-MAX στην πενταθέσια διαμόρφωση δεν έχει πρόβλημα χώρου (...κάθε άλλο!) αλλά ακόμη κι έτσι καλύτερα να περισσεύει χώρος παρά να λείπει.
Η εγκατάσταση του συστήματος υγραερίου έγινε σε εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο της Volvo (τέτοιο κινητήρα έχει το Ford μου) που είναι ταυτόχρονα και εξουσιοδοτημένος εγκαταστάτης συστημάτων της vialle. Η επιλογή έγινε συνειδητά κι αφού ανταλλάξαμε συνολικά πάνω από 40 emails σε διάστημα 2 μηνών. Η αμεσότητα στην επικοινωνία και η επίλυση της οποιασδήποτε απορίας μου μου δημιούργησε ένα αίσθημα ασφάλειας, σε πλήρη αντίθεση με την τακτική των εδώ εγκαταστατών συστημάτων υγραερίου, που δυστυχώς υστερούν τραγικά στο σημείο αυτό.
Η μετατροπή ολοκληρώθηκε μέσα σε μία εβδομάδα (αρχές Ιουλίου) και αρχικά τουλάχιστον, είχα την εντύπωση με απόλυτη επιτυχία (αν κρίνω από τη γενικότερη αίσθηση σε επιδόσεις, τουλάχιστον επί ιταλικού εδάφους).
Παρέδωσα το αυτοκίνητο τη Δευτέρα το πρωί στον έμπειρο Ιταλό εγκαταστάτη και αφού πρώτα του υπέδειξα κάποια σημεία που θα ήθελα να προσεχθούν, από άλλες εγκαταστάσεις σε S-MAX και Mondeo που είχα βρει στο internet.
Ο Ιταλός δεν μίλαγε καλά αγγλικά, αλλά είχε επιστρατεύσει τον κουνιάδο του που κατάγεται από τη Ζάκυνθο και μίλαγε αρκετά καλά τα Ελληνικά. Οπότε η συνεννόηση στα βασικά σημεία έγινε εύκολα.
Του είπα οτι ο βασικός λόγος που πήγα στην Ιταλία για τη μετατροπή ήταν οτι γνώριζε τον κινητήρα μου και οτι πιστεύω οτι θα ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες της vialle για μια σωστή εγκατάσταση.
Του είπα επίσης οτι θέλω φωτογραφίες από την όλη εγκατάσταση, του άφησα μια φωτογραφική μηχανή (για να αποδειχθεί οτι θα γινόταν η εξαγωγή της πολλαπλής εισαγωγής) κι έφυγα για ολιγοήμερες διακοπές με ένα ενοικιασμένο Fiat Grande Punto diesel...
Παρέλαβα το αυτοκίνητο με μία ημέρα καθυστέρηση και σε δοκιμή που έκανα αργότερα στην autostrada προς Pescara έπιασα εύκολα τα 200+ χλμ. και σε καμιά περίπτωση δεν κατάλαβα κάποια ουσιαστική διαφορά σε απόδοση μεταξύ υγραερίου και βενζίνης. Ίσα-ίσα που ο Ιταλός μου είπε οτι οι turbo κινητήρες αποδίδουν ακόμη περισσότερα άλογα με το υγραέριο. Σε επιταχύνσεις από τα 160+ χλμ. ακουγόταν περιστασιακά η αντλία του υγραερίου αρκετά δυνατά. Γενικά ακούγεται η αντλία, αλλά ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός οτι στη δική μου εγκατάσταση υπάρχει άμεση επικοινωνία του εσωτερικού του αυτοκινήτου με το χώρο του πορτμπαγκάζ.
Το κόστος της εγκατάστασης ήταν 2450 ευρώ με τον ΦΠΑ (όσο και στον εδώ αντιπρόσωπο της vialle), σε λογικά πλαίσια για σύστημα 5ης γενιάς σε πεντακύλινδρο κινητήρα.
Να προσθέσω επίσης οτι έκανα (με κόστος 100 ευρώ) την προαιρετική ασφάλιση του κινητήρα σε ασφαλιστική εταιρεία που συνεργάζεται με τη vialle στην Ιταλία. Εδώ, στην Ελλάδα, τέτοια δυνατότητα δεν υπήρχε.
Έτσι, πέρα από τη διετή εγγύηση για το σύστημα της vialle, έχω κάλυψη για 2 χρόνια ή 60.000 χλμ. σε οτιδήποτε αφορά κινητήρα, ECU, κλπ. εργοστασιακά μέρη του αυτοκινήτου που μπορεί να επηρεαστούν από την εγκατάσταση του συστήματος υγραεριοκίνησης, με τις εξής όμως υποχρεώσεις:
- Σε κάθε γέμισμα με βενζίνη πρέπει να ρίχνω 30 ml από ένα πρόσθετο
- Κάθε 10.000 χλμ. επιβεβαίωση από συνεργείο της Ford οτι ο κινητήρας είναι ΟΚ. Χρειάζεται να σφραγίζεται ένα ειδικό βιβλιαράκι.
Τα πράγματα με τη μετατροπή όμως δεν εξελίχθηκαν ιδανικά.
Μερικά από τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν λίγες (ως αρκετές ημέρες αργότερα), επί Ελληνικού εδάφους:
- Δεν γύρναγε αυτόματα σε βενζίνη, όταν τελείωνε το υγραέριο
- Μύριζε υγραέριο μετά από κάθε ανεφοδιασμό, μέσα στο αυτοκίνητο. Η μυρωδιά εξαφανιζόταν μετά από κάποια χιλιόμετρα / ώρες.
- Αραιά και πού, παρατηρήθηκαν κάποια ελαφρά κοψίματα κατά την επιτάχυνση (ειδικά σε υψηλές ταχύτητες).
- Ρετάρισμα στο ρελαντί
- Πορτοκαλί λαμπάκι με κωδικό λάθους P2187 (φτωχό μείγμα). Άναβε κάθε 2-3 ημέρες, παρά τα επανειλημμένα reset...
Το κακό ήταν οτι έπεσα μέσα στις καλοκαιρινές διακοπές και σε τεχνικό πρόβλημα που είχε ο Έλληνας αντιπρόσωπος της Vialle, συν το γεγονός οτι πριν κάνω κάποια κίνηση εδώ ή στο εξωτερικό ήθελα να διασταυρώσω κάποια πράγματα. Έκανα σχετικές μετρήσεις και επιβεβαιώθηκε οτι υπήρχε περισσότερο οξυγόνο (ή μάλλον πιο σωστά λιγότερο υγραέριο απ' ότι έπρεπε) και το μείγμα δεν ήταν αυτό που έπρεπε. Τελικά στα τέλη Αυγούστου κι ενώ είχε χειροτερεύσει αισθητά η κατάσταση, επικοινώνησα με τη Vialle στην Ολλανδία, με τον Έλληνα αντιπρόσωπο και τον Ιταλό εγκαταστάτη.
Από έλεγχο που έκανε ο εδώ αντιπρόσωπος, φάνηκε οτι είχαν γίνει διάφορες κακοτεχνίες:
- τοποθέτηση της δεξαμενής με λανθασμένη κλίση, οπότε δεν λειτουργούσε σωστά η αντλία που είναι μέσα της. Πιθανόν γι αυτό και δεν γύριζε αυτόματα σε βενζίνη.
- τοποθέτηση της ηλεκτρονικής μονάδας σε οριζόντια θέση κάτω από το σημείο που είναι οι υαλοκαθαριστήρες, οπότε πιθανότατα ζεσταινόταν υπερβολικά από τη μηχανή, ενώ προβλέπεται η εγκατάσταση σε κάθετη θέση σε χώρο μπροστά από τη μπαταρία. Πάντως σ' αυτό το σημείο (μπροστά από τη μπαταρία) είναι γεγονός οτι εγώ ήμουν αυτός που είχα πει να μην μπει εκεί...
- software που δεν ήταν το κατάλληλο για την περίπτωση του κινητήρα μου με τη συγκεκριμένη χαρτογράφηση.
- πιθανόν τα μπεκ να μην μπορούσαν να ψεκάσουν επαρκή ποσότητα για τον κινητήρα μου
Παρόλο που κάποιες κακοτεχνίες ήταν προφανείς, ο εδώ αντιπρόσωπος αφού έστειλε σχετικές φωτογραφίες στην Ολλανδία, αρνήθηκε να μου δώσει γραπτώς τα σημεία που έπρεπε να επέμβει. Από την άλλη μου έκανε προσφορά για επανεγκατάσταση με κόστος 600 ευρώ συν ΦΠΑ, χωρίς όμως να είναι σίγουρο τι άλλο θα χρειαζόταν. Η Vialle αρνήθηκε να καλύψει το όποιο κόστος εργασίας καθώς η όποια εγγύηση υπάρχει καλύπτει μόνο ελαττωματικά ανταλλακτικά. Από την άλλη μου είπαν οτι θα προμηθεύσουν το συνεργάτη τους στην Ιταλία με το κατάλληλο software, ρυθμισμένο ειδικά για το αυτοκίνητό μου. Ο Ιταλός εγκαταστάτης από την άλλη, επικοινωνούσε συνήθως άμεσα, μου είπε να πάω για τις ρυθμίσεις και οτι δεν θα χρεώσει φυσικά τίποτε για εργασία και με διαβεβαίωνε οτι έτσι ισχύει σε όλη την Ιταλία σε όλα τα Vialle Centers (ανεξάρτητα πού έγινε η εγκατάσταση) και οτι δυστυχώς δεν έχουμε εδώ ακόμη την κατάλληλη κουλτούρα στην εξυπηρέτηση του πελάτη...
Η μόνη λύση φαινόταν να ήταν μία ακόμη επίσκεψη στο Bari. Έτσι κι έγινε και αυτή τη φορά όλα πήγαν εξαιρετικά καλά!
Ο Ιταλός εγκαταστάτης μου πρότεινε ή να βάλουμε τα μεγαλύτερα μπεκ (σκούρα καφέ) της Vialle ή να αποδεχθώ οτι μετά τις 4000 στροφές το αυτοκίνητο θα λειτουργούσε με βενζίνη. Παρόλο που σπάνια φθάνω αυτές τις στροφές, προτίμησα τα μεγαλύτερα μπεκ. Συνοπτικά, λοιπόν, λύθηκαν όλα τα προβλήματα και πλέον δεν υπάρχει καμία οσμή υγραερίου μετά από γέμισμα, κανένα ρετάρισμα ή ίχνος διακοπής, το μείγμα είναι πλούσιο έως κανονικό, η κατανάλωση φαίνεται να βελτιώθηκε, το ρελαντί λειτουργεί εντελώς ομαλά είτε είναι κρύος ο κινητήρας είτε ζεστός, μετά από περισσότερα από 2000 χλμ. δεν ανάβει κανένα λαμπάκι κινητήρα, ο λάμδα δείχνει τιμή 1 με υγραέριο, τα καυσαέρια είναι εντός των προβλεπόμενων ορίων (και χαμηλότερα με το υγραέριο) και επιπλέον φαίνεται οτι βελτιώθηκαν οι επιδόσεις. Έκανα κάπου 475 χιλιόμετρα στην Ιταλία και έπιασα αρκετές φορές ταχύτητα πάνω από 200 χλμ. την ώρα, (με μέγιστη 220 χλμ. με 6η ταχύτητα).
Το επιπλέον κόστος ανήλθε στα 500 ευρώ περίπου, από τη διαφορά κόστους για τα νέα μπεκ συν άλλα τόσα περίπου για τα 2 ταξίδια από και προς Ιταλία. Στο ερώτημα αν άξιζε όλα αυτά τα χρήματα, η απάντηση είναι ναι, αφού είχα ήδη εγκατεστημένο ένα σύστημα που αποδείχθηκε οτι ως εργοστασιακά ρυθμισμένο, δεν ήταν κατάλληλο για τις συγκεκριμένες βελτιώσεις που έχει το αυτοκίνητό μου. Σαφώς το κόστος είναι μεγάλο, όπως άλλωστε σε κάθε σχεδόν βελτίωση εφόσον το ζητούμενο είναι οι επιδόσεις.
Ο Ιταλός εγκαταστάτης ελέγχεται για μια σειρά από παραλείψεις ή κακοτεχνίες: την όχι σωστή κλίση της δεξαμενής για να μη μου κόψει ένα κομμάτι της μοκέτας (!) (με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η αντλία που είναι εγκατεστημένη μέσα), ίσως για τις σωληνώσεις πλήρωσης (η οσμή που λέγαμε) και οτι άκουσε τη δική μου πρόταση να μην βάλει την ηλεκτρονική μονάδα μπροστά από τη μπαταρία. Τελικά όμως αποδείχθηκε οτι εκεί δεν ζεσταίνεται και δεν επηρεάζεται από τις μεγάλες θερμοκρασίες του κινητήρα.
Ο Έλληνας αντιπρόσωπος φαίνεται οτι ξέρει τη δουλειά του, αλλά εμένα δεν με κέρδισε λόγω της συμπεριφοράς του, την όχι καλή επικοινωνία (έπρεπε να καλώ επανειλημμένα για να τον βρω), της μη διαθεσιμότητάς του (δεν μπορούσε να που πει συγκεκριμένη ημερομηνία για ραντεβού, τον Ιούνιο που τον είχα επισκεφθεί) και τον τρόπο που διαχειρίστηκε το τεχνικό πρόβλημα που μου δήλωσε οτι έχει το διαγνωστικό του μηχάνημα τον Ιούλιο. Παρόλα αυτά συζητήσαμε αρκετά πριν λίγες μέρες για την περίπτωσή μου και αυτό βοήθησε στο να διαμορφώσω πιο θετική εικόνα για εκείνον. Όχι όμως και για τη Vialle.
Η Vialle παρέχει διετή εγγύηση για τα μηχανικά μέρη του συστήματος και όχι για την εργασία, ειδικά μάλιστα αν αυτή απαιτείται να γίνει από άλλον, τρίτο και όχι από τον αρχικό εγκαταστάτη και μάλιστα σε διαφορετική χώρα. Εμένα βέβαια όταν είχα ρωτήσει (μέσω email) για πανευρωπαϊκή κάλυψη, μου είχαν πει οτι ναι ισχύει, εφόσον η εγκατάσταση γίνει σε Vialle Center. Καμιά όμως διευκρίνιση για το κόστος της εργασίας.
Ωστόσο, φαίνεται οτι η Vialle έκανε πολύ σωστή δουλειά με το ειδικό software (με κωδικό 2068030) που μου έφτιαξε.
Περιττό βέβαια να πω οτι με βάση τη δική μου εμπειρία, δεν θα συνιστούσα με τίποτε να τολμήσει κάποιος να μπλέξει σε ανάλογη περίπτωση, αφού προσωπικά πείστηκα οτι και η καλύτερη εταιρεία μπορεί να αποδειχθεί οτι δεν έχει καλούς ή σωστούς συνεργάτες. Και βεβαίως ο κάθε εγκαταστάτης πρέπει να πληρώνεται για τον κόπο που κάνει, αλλά από την άλλη η εταιρεία που τους παρέχει το σύστημα, την τεχνογνωσία, την εκπαίδευση και την υποστήριξη, δεν φέρει καμία ευθύνη για το σήμα της και το δίκτυο συνεργατών που έχει;
Τέλος πάντων ίσως είμαι ειδική περίπτωση που μπέρδεψε πολύ τις συνήθεις διαδικασίες της Vialle, με τα εργοστασιακά προ-ρυθμισμένα συστήματά της και την πολιτική της στην παροχή εγγύησης, αλλά καλό είναι να είναι γνωστά όλα αυτά κι ο καθένας ας πράξει όπως νομίζει. Σημασία πάντως έχει οτι το αυτοκίνητο τώρα κινείται τέλεια (εύχομαι και στη συνέχεια μέχρι να κάνω απόσβεση του κόστους).
Τα σημερινά δεδομένα για το S-MAX μου είναι:
Αυτονομία με δεξαμενή 55 λίτρων (44 πρακτικά): περίπου 270 χλμ. μεικτής διαδρομής. Έχω δει μέχρι και 319 χλμ. με αρκετά χιλιόμετρα σε εθνική οδό με ταχύτητες σε λογικά επίπεδα.
Κατανάλωση: μέσος όρος μετά από 9.000χλμ. με υγραέριο, σχεδόν 15,9 λίτρα/100 χλμ. (με υψηλές ταχύτητες και όσα προβλήματα παρουσιάστηκαν στην αρχή) αλλά πρόσφατα είδα μέχρι και 13,65 λίτρα/100 χλμ με πιο συνετή οδήγηση. Όταν χρησιμοποιώ συνέχεια το υγραέριο, η κατανάλωση βενζίνης κυμαίνεται γύρω στα 2 λίτρα/100 χλμ.. Η μέση κατανάλωση που είχα πριν τη μετατροπή ήταν 13,2 λίτρα/100 χλμ. σχεδόν πάντα με βενζίνη BP Ultimate 100 οκτανίων.
Μερικές ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από την εγκατάσταση: